Μέσα σε όλα τα άλλα που συμβαίνουν..

… Υπάρχουν κάποια πράγματα που απλά δεν ξεχνιούνται με τον χρόνο. Μαύρος ο Δεκέμβριος του 2011 και αυτό το 2012 όπως μπήκε έτσι να βγει!! Από τις πιο δύσκολες χρονιές γενικά και ειδικά. Εις μνημην ενός φίλου που ξεψύχησε πέρσι τέτοιο καιρό αλλά και στην μνήμη όλων των αγαπημένων προσώπων που χάθηκαν από τη ζωή μας,με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Προσπαθώντας να κοιτάμε πάντα το ποτήρι μισογεμάτο και με λίγη πρέζα αισιοδοξίας σας παραθέτω ένα ναι μεν μελαγχολικό τραγούδι, υπερβολικά έντεχνο δε ,αφού ερμηνευμένο από τη συγκεκριμένη τραγουδίστρια/ερμηνεύτρια πραγματικά καταφέρνει να αγγίξει ακόμη και τον πιο αδιάφορο άνθρωπο, αν και μεταξύ μας δεν υπάρχουν αδιάφοροι όσο κι αν μας το παίζουν,μην τους πιστεύετε, αναγκάζονται να το παίζουν γιατί πονάνε κι υποφέρουν καταβάθως…