Zero Hour contracts-Zero Life

Εδώ και καιρό τα εργασιακά μας διακιώματα διαλύονται και νέες μορφές εργασιακής σκλαβιάς έρχονται να τα ααντικαταστήσουν ανα το παγκόσμιο. Διανύουμε την εποχή  όπου ξεδιάντροπα οι καπιταλιστές μας κλέβουν κάθε εργασιακή κατάκτηση επειδή αυτοί δεν κερδίζουυν όσα θα ήθελαν από τις επιχειρήσεις τους. Είναι γεγονός πια ο καπιταλισμός τους ψυχορραγεί και καλούμαστε εμείς, οι εργάτες, να τον αναστήσουμε κυριολεκτικά με το δικό μας αίμα.

Υπο αυτά τα δεδομένα η Αγγλία δεν δίστασε να εφεύρει ένα καινούριο μοντέλο εργασίας, με πρόσχημα την ευελιξία που απαιτεί η νέα αναδυόμενη αγορά μέσα από την κρίση, το λεγόμενο Zero Hour Contract. Το συμβόλαιο αυτό είναι ακριβώς ότι λέει το όνομα του, ένα μηδενικό επί της ουσίας. Ο εργοδότης δεν δεσμεύεται απέναντι στον εργαζόμενο ούτε για το αν θα του παρέχει έστω και μία ώρα εργασίας την βδομάδα. Αντίθετα , ο εργαζόμενος θα πρέπει να βρίσκεται σε μια συνεχή αναμονή για το πότε θα τον ειδοποιήσουν να πάει να εργαστεί.

Περαιτέρω, το συγκεκριμένο συμβόλαιο αυτομάτως σε βγάζει από τις λίστες των ανέργων και φυσικά δεν σου παρέχει κανένα επίδομα, όπως άδειες ασθενείας ή άλλα οφελήματα.Στην ουσία είσαι στο έλεος του εργοδότη σου αν και εφόσον σου τηλεφωνήσει.

Η μεγάλη εταιρία Sports Direct τα τελευταία χρόνια απασχολεί κυρίως αυτού του είδους τους εργαζόμενους αλλά και η πασίγνωστη εταιρία KFC (Kentaky Fried Chicken) μετέβαλλε χωρίς κάποια προειδόποιηση τα συμβόλαια των εργαζομένων της σε zero Hour Contracts. Όταν κάποιος τόλμησε να διαμαρτυρηθεί η απάντηση που ήρθε ήταν πώς στο συμβόλαιο που υπέγραψαν υπήρχε ο όρος πως η εταιρία έχει κάθε δικαίωμα να μεταβάλλει τους όρους εργασίας σύμφωνα με τις αναγκες της.

Στο δια ταύτα λοιπόν, η κρίση του καπιταλισμού τους προάγει ένα νέο είδος ζωής, αυτό της ελαστικής όπου επίκεντρο είναι η εργασία και τίποτα άλλο. Βάζεις την ζωή σου σε μια αναμονή εφόσον δεν ξέρεις πότε θα δουλέψεις και νοουμένου ότι πρέπει να πληρώνεις τα έξοδα διαβίωσης σου. Δεν έχεις πια ωράριο, ωφελήματα και στην ουσία δεν είναι σίγουρο εαν θα έχεις έστω και μία ώρα εργασίας την βδομάδα.

Μας ετοιμάζουν ένα μέλλον χωρίς δικαίωμα στην ελπίδα και στο όνειρο πώς θα μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο εκτός από το να δουλεύουμε. Εαν είσαι άρρωστος, εγκυμονείς, χρειάζεσαι διακοπές ή ελεύθερο χρόνο τους είσαι άχρηστος. Είναι χρήσιμα μόνο τα εργατικά ρομπότ , οι άνθρωποι που θα νοιάζονται μόνο για να δουλεύουν όσο περισσότερο γίνεται. Πληρώνουμε για να ανακάμψει ο καπιταλισμός τους αλλά στα κέρδη θα είναι μόνοι.

Επιβάλλεται να συνειδητοποιήσουμε πως έχουμε θυσιάσει καθε τι πια γιατί τους επιτρέψαμε να χρησιμοποιήσουν το φόβο μας για το αύριο προς όφελός τους. Ας μην τους αφήσουμε να καταλύσουν κάθε μας δικαίωμα προκειμένου να γίνουν μεγαλύτερες οι πολυεθνικές τους.

Ρισκαρε τη δεκαρα ,που ουτε δεκαρα πια δεν ειναι

Τον τοπο για υπνο που πανω του πεφτει η βροχη

Και της δουλειας τη θεση που αυριο θα χασεις

Μπρος στο δρομο εξω ! Αγωνισου !

O Καζατζάκης είπε..«Δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβούμαι τίποτα, είμαι λέφτερος».

Κι όμως όταν σκοτώσεις την ελπίδα μέσα σου εκεί είναι που ξεκινάει ο πραγματικός αγώνας.. Λένε πώς η ελπίδα είναι ίσως το πιο σκληρό ναρκωτικό.. Μόλις καταφέρεις να απαλλαγείς από αυτό τι γίνεται μετά?

Διαβάζωντας τον Νιτσε (που ήταν και ο αγαπημένος φιλόσοφος του Ν.Καζατζάκη) Συνειδητοποιώ πώς ναι δεν έχω να ελπίζω σε κάτι και κυρίως πώς την μοίρα μου ορίζω εγώ. Βλέποντας καταστάσεις γύρω μου αδυνατώ να βρω το ωραίο αυτής της ζωής. Είναι μέρες που σκέφτεσαι πια ότι δεν ζεις απλά αναπνέεις.. Είναι δύσκολοι οι καιροί το ξέρω.. αλλά τελικά ζηλεύω αυτούς που ελπίζουν σε μιαν άλλη ζωή.. σε μια λύτρωση !

Λόγω και πολιτικών απόψεων αλλά κυρίως της στάσης ζωής που έχω επιλέξει στην ζωή μου το μόνο στο οποίο ελπίζω είναι ένα καλύτερο αύριο (όπως άλλωστε και κάθε συνειδητοποιημένος κομμουνιστής) όμως όταν βλέπεις ότι το αύριο αυτό είναι ανέφικτο? Τι γίνεται εκεί? Όταν ενώ θα έπρεπε το ρεύμα να αλλάζει παραμένει ακριβώς το ίδιο κι ο κόσμος δεν λέει να ξυπνήσει τι κάνεις? Όταν ενώ δεν έχουν τα βασικά σου λένε δεν θέλω να ακούσω δεν με αφορά! Τι σε αφορά τότε αν όχι το μέλλον των παιδιών σου?

Κι είναι ώρες ώρες που νομίζω πώς με έχει πιάσει μια μικρή κατάθλιψη βλέποντας ότι αυτοί οι άνθρωποι λιποτακτούν από μόνοι τους στη σκέψη ενός καλύτερου αύριο..!

Σάπια κοινωνία

Κάποιος λέει δίνει έξι χιλιάδες ευρώ και αμάξι για να έχει λέει συνοδό 3 μέρες την βδομάδα.

Άκου τώρα ειρωνία ο κόσμος πεινάει κι αυτός ψάχνει να κάνει σεξ επι πληρωμή.

Αν είναι δυνατόν αυτός ο κύριος και κάθε κύριος στην θέση του δεν σκέφτονται ότι αυτή η χώρα πάει κατά διαόλου?

Δεν θα αναφερθώ στο ηθικό κομμάτι της όλης ιστορίας διότι η ηθική πρώτον από καιρό σε καιρό αλλάζει και γιατί καθένας σας που διαβάζει εδώ μέσα έχει τον δικό του κώδικα ηθικής.

Αναρωτιέμαι όμως αυτός ο κύριος που είναι ιδιοκτήτης δεν ξέρω κι εγώ σε τι.. και ζητάει αυτά που ζητάει δεν βλέπει ότι η χώρα αυτή μαστίζεται?

Δεν βλέπει ότι ο κόσμος υποφέρει? Δεν βλέπει ότι συνάνθρωποι του δεν έχουν να φάνε? Είναι δυνατόν ένας άνθρωπος να σκέφτεται μόνο τις σεξουαλικές του ορμές και τίποτα άλλο? Είναι δυνατόν?

Είναι άραγε άνθρωπος? Άνθρωπος με  μάθανε στο σχολείο πώς βγαίνει από την λέξη άνω και την λέξη θρώσκω και πάει να πει ότι κοιτάω ψηλά.. ότι έχω πνεύμα και λογική να σκέφτομαι ότι δεν είμαι ζώο που βασίζεται μόνο στα ένστικτά του.. αν και μου φαίνεται πια ότι υπάρχουν κάποια ζώα τελικά πολύ καλύτερα από μερικούς που λέγονται και καλά άνθρωποι..

Ντροπή και αίσχος ! Μια κοινωνία που όλο στον βούρκο κυλιέται και πια οι άνθρωποι δεν νιώθουν τίποτα μέσα τους.. Και φυσικά εμείς φταίμε που δεν έχουμε πιάσει ακόμα αυτούς όλους που το παίζουν πλούσιοι στις πλάτες μας να τους κάνουμε τ’αλατιού.

Φίλοι μου η ιστορία αυτή θα γραφτεί στους δρόμους με έναν αγώνα όπου η αδικία θα λάβει τέλος!

Η αντίσταση είναι καθήκον όλων μας!