Χριστούγεννα των δακρύων… Θύμα και πάλι της ασφάλτου!

Αναδημοσίευση από την κυπριακή εφημερίδα «ΠΟΛΙΤΗΣ»:

Στα μαύρα ντύθηκε η οικογένεια της 13χρονης Μίνας Ηλιοπούλου, η οποία βρήκε φρικτό θάνατο ξημερώματα Χριστουγέννων σε φοβερό δυστήχημα που συνέβη στο δρόμο Λάρνακας -Δεκέλειας

Η άτυχη ανήλικη επέστρεφε από νυχτερινή έξοδο κι επέβαινε αυτοκινήτου μαζί με δύο εθνοφρουρούς, οι οποίοι όπως διαπιστώθηκε αργότερα είχαν εγκαταλείψει τη μονάδα τους χωρίς άδεια. Και οι δύο τραυματίστηκαν σοβαρά και νοσηλεύονται στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρνακας.Προτού ανοίξει τα φτερά της για τη ζωή, η 13χρονη Μίνα έκλεισε τα μάτια, βυθίζοντας στο πένθος συγγενείς και φίλους.

Τα θερμά μου συλληπητήρια στην οικογένεια του ανήλικου κοριτσιού κι εύχομαι οι ένοχοι να τιμωρηθούν.

Μετα από κάτι τέτοιο δεν ξέρω αν μπορούν οι γιορτινές μέρες να έχουν την ίδια βαρύτητα σημασίας.Το σίγουρο είναι πώς πολλοί από εμάς σκέφτονται αλλιώτικα μετα από κάτι τόσο θλιβερό.

Καλό ταξίδι Μίνα!

Xριστούγεννα:Μέρες που δεν πρέπει να ξεχνάμε!

Τα Χριστούγεννα για μας (τους «ανεπτυγμένους» λαούς) είναι μια εικόνα σαν κι αυτή:

 

αλλά για ΚΑΠΟΙΟΥΣ άλλους είναι κάπως έτσι:

Ας μην ξεχνάμε τα παιδιά που θα μπορούσνα να ήταν και δικά μας τα οποία περνάνε άσχημα. Όλοι μπορούμε να βοηθήσουμε, ο καθένας με τον δικό του τρόπο.Ένα παιδί πρέπει να σημαίνει ελπίδα για τον κόσμο μας κι όχι ακόμη ένας βασανισμένος άνθρωπος, επειδή δεν φταίνε σε τίποτα αλλά τους οφείλουμε πολλά άκόμη και την ύπαρξή μας.

Όταν οι τίτλοι του τέλους γράφονται σ’ ένα πεζοδρόμιο…

Έλαβα αυτό το chain mail από μια φίλη… όπου οι μητέρες των παιδιών που χάθηκαν στην άσφαλτο προσπαθούν να αλλάξουν αυτή την τραγωδία.. ίσως γιατί δεν θέλουν να πάθουν κι άλλα παιδιά αυτό που έπαθε το δικό τους… Δεν ξέρω αν όντως είναι αληθιν γι’αυτό και δεν μπήκα στην διαδικασία να το στείλω και αλλού, σας το παραθέτω εδώ στη μνήμη των παιδιών που χάθηκαν σε τροχαία.

I went to a party, And remembered what you said. You told me not to drink, Mum So I had a sprite instead. I felt proud of myself, The way you said I would, That I didn’t drink and drive, Though some friends said I should. I made a healthy choice, And your advice to me was right, The party finally ended, And the kids drove out of sight. I got into my car, Sure to get home in one piece, I never knew what was coming, Mum Something I expected least. Now I’m lying on the pavement, And I hear the policeman say, The kid that caused this wreck was drunk, Mum, his voice seems far away. My own blood’s all around me, As I try hard not to cry. I can hear the paramedic say, This girl is going to die. I’m sure the guy had no idea, While he was flying high, Because he chose to drink and drive, Now I would have to die. So why do people do it, Mum Knowing that it ruins lives? And now the pain is cutting me, Like a hundred stabbing knives. Someone should have taught him, That it’s wrong to drink and drive. Maybe if his parents had, I’d still be alive. My breath is getting shorter, Mum I’m getting really scared. These are my final moments, And I’m so unprepared. I wish that you could hold me Mum, As I lie here and die. I wish that I could say, ‘I love you, Mum!’ So I love you and good-bye.