Eσωωτερικός Διάλογος-Μονόλογος…

 

1: Γιατί κλαις;

Επειδή ο κόσμος γύρω μου είναι πολύ σκληρός.

2: Γιατί δεν κλαις;
Όχι κλαίω.

3: Που είναι ο βάλτος;
Ποιος βάλτος; Αααααα (έπεσα μέσα)

4: Ποιος και που είναι ο δεσμοφύλακας;
Είναι αυτός που πατάει κάθε όνειρο μου και είναι πανταχού παρόν.

5: Που συναντάς μία εντελώς δική σου άβυσσο;

Παντού αρκεί να καταλάβεις τι πάει να πει άβυσσος.

6: Περιφρονείς κάτι;

Την αδιαλλλαξία, τον ρατσισμό(που έχω υποστεί και που άλλου έχουν υποστεί εξαιτίας μου), τον φανατισμό!

7: Θα ερωτευόσουν για πάντα;
Φυσικά.

8: Γιατί πουλιούνται τα “έργα τέχνης”;
Επειδή οι καλλιτέχνες έχουν εξαγορατεί βαδιζοντας με τους ρυθμούς της εποχής.

9: Μήπως να αφαιρεθούν τα εισαγωγικά από την προηγούμενη ερώτηση;
Μπα.

10: Do you remember revolution?
Ναι, αλλά πώς σου ρθε;

11: Θα ανέβαινες σε ένα βουνό αν το επέβαλλε το ωροσκόπιό σου;
Είπαμε αλλά όχι κι έτσι.

12: Θα σκότωνες τον παππού σου αν το τζάμι δεν έσπαγε από τον πάγο; 
Μπα, απλώς αδιαφορώ.

13: Θα μπορούσες να κλείσεις τα μάτια σου αν η ζωή σου έστηνε καρτέρι;
Μπα, δεν νομίζω!

14: Θα κυλούσε η πέτρα του θανάτου το πρωί αν δεν κινδυνεύατε να τιμωρηθείτε από το νόμο;
Μπα..Μα τι ερωτήσεις είναι αυτές;

15: Θα εξετάζατε το ενδεχόμενο να διανύσετε τα μεσάνυχτα από την αρχή μέχρι το τέλος την οδό Αχαρνών αν γνωρίζατε ότι ποτέ δεν πρόκειται να σας συλλάβουν;
Αν μετά από αυτή τη διαδρομή άλλαζε κάτι σε αυτόν τον κόσμο επί της ουσίας θα το έκανα.

16: Θα σκότωνες τον Μπους αν σου χάριζαν 10 λαχταριστά εκλέρ;
Δε θα τον σκότωνα, θα τον βασάνιζα και χωρίς εκλέρ.

17: θα μου έδειχνες τα σαπισμένα σου δόντια αν έβλεπες μέσα τους τα αστέρια;
Αν θα τα έβλεπες και εσύ, ναι.

18: Θα έπεφτες στο πηγάδι αν ήσουν θλιμμένος;
Με τη μαλακία που με δέρνει θα έπεφτα στο πηγάδι αν ήμουν χαρούμενη μάλλον…

 

Xωρίς τίτλο

Μην αμφιβάλλεις
γι αυτόν
που σου λέει
πως φοβάται

να φοβάσαι όμως
αυτόν
που σου λέει
πως δεν αμφιβάλλει.

Ανέκδοτο (αυστηρά επιτρεπόμενο)δια τους κομμουνιστάς!

 

 

 

 

Πεθαίνει ο Λένιν

Θεός: Τι να τον κάνουμε αυτόν? Έκανε και καλά, έκανε και κακά.

Διάβολος: Τον μοιραζόμαστε? Άστον να ρθει σε μένα πρώτα.

Θεός: Οκ.

Μια βδομάδα μετά:

Θεός: Ρε συ Διάβολε τι νέα, καιρό έχω να σε ακούσω.

Διάβολος: #$@#$@#$@#%^&&%^*^%*#@^#% ρε #$@$@#%@$^#&$%^$* ΠΑΡΤΟΝ ΑΥΤΟΝ ΑΠΟ ΔΩ ΠΕΡΑ!

Θεός: Γιατί κάνεις έτσι, τι συμβαίνει?

Διάβολος: ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΤΡΕΛΑΝΕΙ. Συνδικάτα κάνανε, απεργίες, ζητάνε λιγότερη φωτιά, κάτω το μαστίγιο, ο προλετάριος δαίμονας, ΠΑΡΤΟΝ ΕΙΠΑ.
Θεός: Καλά οκ, πως κάνεις έτσι.

Μια βδομάδα μετά. Δυο βδομάδες μετά. Τρεις μήνες μετά.

Διάβολος: Ρε φίλε Θεέ, τι έγινε τόσον καιρό, που χάθηκες?

Θεός: Πρώτον δεν είμαστε φίλοι αλλά σύντροφοι και δεύτερον δεν υπάρχει Θεός.